بجا مانده از خرداد۹۰
به توکـّل نام اعظمت
مدتی بود میخواستم به وعده خود وفا کرده و بنا به امر دوستان، از مسابقات ورزشی که بعداز عمری بالاخره صاحب عنوان شدم بنویسم
که هربار چیزی مانع شد از نوشتن!.آخرین بارکه خواستم بنویسم شب هنگام! ناخودآگاه آگهی بازرگانی سیمای میلی! سخت عصبانی ام کرد! خب شما جای من! اینو بشنوید که برا تبلیغ بستنی میخونند چه حالی بهتون دست میده؟!:
این گاو ِ پـُر از ارزش
هر روز میکنه ورزش 
بنا داشتم بمناسبت میلاد فرخنده مولا ابالفضل العباس(ع) و روز جانباز پستی بنویسم که ترجیح دادم اول به وعده خود وفا کرده و انشاالله بزودی زود(همین دوسه روز آینده) به پاس رنجها و مرارتهای دوستان جانباز که الحق بنده خود را در برابر این عزیزان زیبنده این نام نمیدانم! دلنوشته ای درقالب خاطراتی از ایام جانبازی تقدیم میکنم! 
از اونجا که عناوین ورزشی شامل مرور زمان شده! چندتا عکسش را میذارم برا روز مبادا!! خدارا چه دیدید؟!.شاید پست وزارت ورزش را پیشنهاد دادند و قبول کردم
اونوقت نگن:عکس باشورت ورزشی نداری پس بهت رای نمیدیم
این آقامحسن با اینکه تو خط ِ ما نیست! اما مربی و ورزشکار خوب و با ادبیه!
به سراغ من اگر میایید!!.نیایید!!
چون پشتم به دوربینه!
اینم خودم تا دیگه نگن:دلااااوررر شدی!!..
مسابقات تیر وکمان جانبازان تهران
اینم مدرک مقام سوم در رشته کامپوند! 
عکس آخر را هم تقدیم کنم به خانوم معلم که دنبال یک عدد رابین هود میگشت برای زدن سیب
بر روی سر همشهری ما و همکار خودشون
آخه رابین هود هم داشتیم اون روز!!
عکسها تموم شد اما این مقال ادامه دارد!
پ.ن:عکسهاقابل درست دیدن نیستاما روش کلیک کنید بزرگشو میتونیدببینید
پ.ن۲:همشهری عزیز.ممنون.اگر ازاحوالات اینجانب خواسته باشید!.دکتر لولوخورخوره
نیست اما فعلا حالم خوبه و ملالی نیست جز دوری شما!
زنده باشید و سلامت تا بعد یاعلی مدد