روزنوشتهای روزه داری20
خدایا.نعمت ِ شکر گزاری را عطایم کن و کاری کن همیشه شاکر باشم!
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
دیشب مثل همیشه مرهون و مدیون نظرات ارزشمند دوستان بودم و حیفم اومد نظراتشون درکامنتدونی محبوس بشه.!.پس به رسم ادب و تشکر اندکی از درسها و تذکراتی که دیشب آموختم را بعنوان روزنوشت بیستم میذارم جهت یادگاری.البته ازعزیزانی که طی روز اومدن ونبودم عذرمیخوام.خب همیشه بزرگان به هرچه رسیدند از شب زنده داری بوده!
پس خوشا بحال من که زانونشین مکتب دوستان بودم:
قاصدک
چه کنیم این شبهای بی علی ماندن را
وقتی نام کوفه وعلی می‌آید،تمام شعرهای شفاف آفرینش کبودمی‌شوند
«علی»روشن‌ترین اتـّفاق خلقت می‌ماند و«کوفه»کبودترین حادثه هستی.
تقدیر قدر برای ما آن می‌شود که شرمنده‌ترین تیغ تحجّر، زلال‌ترین لبخند را در محراب نور«رستگار»کند.
یا علی،از خدا بخواه به ما شایستگی فهم و درک جگری را که برای جهل ما خونابه کردی و چشمی را که برای دیدن بارقۀ اندکی از ایمان، به نگاه مرده ما دوختی، بدهد.خدا را چه دیدی؟ شاید کویر تشنه دل‌های ما نیز به باران عشق و طراوت معرفت و سرسبزی ایمان، آراسته شد، زان پیش که مجالی نماند که آدمی، آهی است و دمی!..چه غربتی است در شبی که به وسعت هزارماه است.!.دلگیرتر از تمام لیالی گشته و بدون آنکه بخواهیم لبریز از دعا، قرآن بسر می‌گیریم تا با ذکر«بـِه عـَلی ٍ» آنقدر تکثیر شویم که در آستانه تنگی نفس به رهایی برسیم.
سمانه خانوم عزیز 
بگذار تا بمیرم در این شب الهی
ورنه دوباره آرم رو سوی روسیاهی
چون رو کنم به توبه، سازم نوا و ندبه
چندان که باز گردم گیرم ره تباهی
گرچه به ماه غفران بسته است دست شیطان
بدتر بوَد ز ابلیس این نفس گاه گاهی
تا در کفت اسیرم قرآن به سر بگیرم
چون بگذرم ز قرآن اُفتم به کوره راهی
با اینکه بد سرشتم با توست سرنوشتم
دانم که در به رویم وا میکنی به آهی
«آقای عباسی عزیز.تشکر..ببخش کوتاهش کردم ها»
امشب تمام آینه ها را صدا کنید
گاه اجابت است رو به سوی خدا کنید
ای دوستان ِآبرودار در نزد حق
در نیمه شب قدر مرا دعا کنید
می تونید فکرشو بکنید که امشب ملائکه و روح
همه بر زمین نازل شدند ؟!.عجب شبیه امشب !
خانوم معلم عزیز"راز نهان البته خانوم معلم بیشترازاینها این مدت راهنمایم
بوده و همکاری نموده با اندکی از نوشتارش خواستم یادی کرده باشم.
خدا مثل پدری مهربون می مونه که هر بارخطایی ازمون سر میزنه، می ریم ازش معذرت خواهی کنیم، یه وقت گناهمون کوچیکه و زود بخشیده میشه و یه وقت هی باید گریه و زاری کنیم که ببخشدمون.وخدا اون قدر مهربونه که ما رو می بخشه.همون طورکه سعدی علیه رحمه گفته:
کرم بین و لطف خداوندگار گنه بنده کرده و او شرمسار
بنده گناه می کنه و خدا از تضرّعش خجالت می کشه و می بخشدش!
پرستوی گرامی
ای آنکه به ملک خویش پاینده توئی
در ظلمت شب صبح نماینده توئی
کار من بیچاره قـوی بسته شده
بگشای خدایا که گشاینده توئی
خدایا،توفیق طاعت وعبادتمان ده،که دراین شبها،برای تو باشیم؛قلبمان را به جلوه دعا،روشنی بخش وایمانمان رابه برکت این شبهای سراسر نور بیفزای
شاپرک مهاجر
بعداز مدتها چشمۀچشمانم جاری شد.امشب از تمام سحرها ی این ماه به اندازۀ تمام لحظات این ماه تا به اینجا یه جورایی حال کردم .باورم نمیشد چنین بشه..ولی امشب متفاوت بود وباتمام وجودم از خدا سپاسگزارم وشکرش را بجا میارم که امشب بودم وتونستم بگم: الهی العفو
سکوت گرامی
به هرحال.منظور فقط این بودکه بگم.خوشحالم چنین دوستانی دارم.همه خداجو و عاشق
حتی اونایی که شب به عبادت مشغولند و روز میان اینجا
جای فاطمه خانوم گرامی و مهتاب عزیز و داش سلیمون گل و جناب میم هم محفوظه
البته مطلب برای نوشتن داشتم حتی اولش هم نوشتم اما بعد منصرف شدم و گفتم خب تاکی همه منو نوشته های بی رمقم را تحمل کنند؟؟یک شب هم من تحمل شون کنم
دعای آخر را هم میهمان جناب آقای میمهستیم
شب های قدر ، شب های عزیزی است
الهی
به حق عظمت و کرامتت جمع ما را به طرفة العینی ببخش و بیامرز
التماس دعا
تابعدیاعلی مدد
روزنوشتهای روزه داری۱۹
دوستان.طی شبهای گذشته و درحد وسع و توان خود کوشیدم که بگم خدا آنچنان بزرگ و رحمان و رحیمه که درباور ما نمیگنجد..خلاصه تمام حرفهای این چندشب این میشه.مثال میزنم و درمثال مناقشه نیست.(البته ازبزرگان عذرمیخوام.این نظر شخصی منه و ممنون میشم اگراشتباه بودحتما گوشزد کنید)
حتما هنگام نماز ،کعبه را مشاهده کردید.!.تمام حجاج و نمازگزاران گرداگردحرم به اقامه نماز مشغولند.فرض کنیم که کعبه را ازمیان این جماعت برداشتیم!.حالا چی میبینیم؟؟.جماعتی که به یکدیگر اقتدا میکنند.جنوبیان به شمالیان و غربیان به شرقیان.درحقیقت به قلب و نهاد و فطرت همدیگر اقتدا میکنیم.آری..خدا را در بیرون نباید جست.خدا در درون ماست.پس با خدای درونت هرطور که راحتی امشب به راز و نیاز مشغول باش.درسته که سخن ازموسی و شبان راندم اما هرگز کسی پیدا نمیشه که خدای کریم و بخشنده اش را با زبان و بیانی ناخوشایند یادکند.منظورم از سخنان دیشب همین بود..با هرادعیه و زبان و راز و نیازی که راحتی ، خدای خود را بخوان و مطمئن باش بارها لبیک گفته و منتظر یک یا ربّ توست..
تشنه ام این رمضان،تشنه تر ازهر رمضانی
شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی
لَیلة القـَدرِ عزیزی ست بیا دل بتکانیم
سهم ما چیست از این روز همین خانه تکانی
دیشب وقت اذان یه چیزی قریب به این مضمون ازشبکه سراسری پخش شد که خوشم اومد..ما آدمها اطرافیانمون را اونقدردوست داریم که بهشون حسودی هم میکنیم.!.حسودی ِ زیاد،میشه ابن مُلجم و دوستی ِزیاد، میشه اویس قرنی.
خدایا ریشه حسادت را درما بخشکان تا دوست بداریم دوستدارانت را
یارب زکرم حال دعا بخش مراوز حال دعا جرم و خطا بخش مرا
تا امشب اگر مرا نیامرزیدی 
امشب به علی مرتضی بخش مرا
ای خدای مهربان یار ِ علی ازگناه ما گذر جان علی
به صفای دل آن شب زنده دارجمله عیب و زشت ما پوشیده دار
سخنی با تو،یارِشبانگاهی
دوست ِمهربانم،درتمام لحظه لحظه های راز و نیازت با خالق اکبر، آمرزش جمیع اموات، نیاز ِنیازمندان و گرفتاران، قرض ِقرضداران،آزادی زندانیان بی گناه،گشایش کار وسهولتِ ازدواج جوانان،نابودی اعتیاد وبهبودی فرزندان گرفتاراین بلای خانمان سوز،شفای عاجل جمیع بیماران،غفران و رحمت وبرکت الهی برای تمامی آحاد جامعه،سلامتی روزافزون والدین درقید حیات و بارش باران پرمهرالهی بر سرزمین عزیزمان،نابودی دشمنان این مرز و بوم،رفع غم وغصه از دل و سینۀ ملتمسین دعا واشرفِ دعاها فرج مولا صاحب الزمان را فراموش نکنیم.حقیرهم چشمانم به دستهای پرمهرتان جهت آرزوی دعای خیر است:قاصدک