اینک رسید آن شب قدرکه ازغصه نجاتم دادند!و توچه میدانی که شب قدرچه شبی ست؟! شبی که برتر از هزارشب نزد ایزدمنّان دارای ارج و قُرب است. دراین شب تقدیر ما نوشته خواهدشد.اما بر این تقدیر میتوان اثر گذار بود! و چه چیزی بهتر از دعا؟!..دعا....دعایی که بقول مرحوم دکترشریعتی: دعا آخرین و تنها سنگر باقیمانده یک انسان خلع سلاح شده ست.! به زبان ساده می آید اما اول قدم از این راه آن است که واقعاً به این حقیقت برسیم که کل امور در دست حق باریتعالی ست و از خود هیچ اراده ای نداریم که اگر داشتیم این نبودیم! باور کنیم که هرچه هست و نیست همه اوست و او. پس هنگامی که به این حقیقت رسیدیم هرگز از فضل و کرمش ناامید نگردیم: خدا بخشنده ای بی همتاست اما حیفه که همچین شبی از خدا کم بخواهیم.! مثل این می مونه که به اقیانوسی رفته و طلب جرعه ای کنیم.!اما بدونیم که چی میخواهیم! زیادمصدّع اوقات نمیشم تابه فیوضات این شب عزیزرسیده و ماراهم ازدعای خیر محروم نسازید! دکترحمیدفرزام ضمن شرح اوصاف شیخ رجبعلی خیّاط میگوید:گاهی ایشان برای تفهیم مطالب عالی عرفانی، تمثیلات ساده و لطیفی بیان میفرمود.مثلا میگفت: عاشقی، درخانه معشوقش را زد.معشوق پرسید:نان میخواهی؟! گفت :نه...گفت: آب میخواهی؟!..گفت: نه!..گفت:پس چه میخواهی؟! معشوق گفت: من ، تو را میخواهم.! رفقا، بایدصاحب خانه را دوست داشت ، نه آش و پلوی او را.!.بقول سعدی: گر از دوست، چشمت بر احسان اوست این شعررا برای ما میخواند و میگفت:فقط باید خدا را بخواهید و هرکاری میکنید فقط برای او انجام دهید.عاشق ِ خود ِ او باشید و حتّی برای ثواب هم او را عبادت نکنید. وگاهی با لحنی شیرین به من میفرمودند: کاری بکن که زلفت آن جا گره بخورد. و اشعار مناسبی را مخصوصاً ازحافظ، شاهد می آوردند که بسیار موثر واقع میشد: گـَـرَت هواست که معشوق نگسَلد پیوند جبران خلیل جبران: اگر بگویم علی از مسیح بالاتر است دینم اجازه نمی دهد و اگر بگویم مسیح از علی بالاتر است، عقلم اجازه نمی دهد. در همچو شب عزیزی عموم ملتمسین دعا را از دعای خیر خود بهره مندسازیم. برای هم دعا کردن این حُسن را داره که از هرطرف تیری رها کرده و یکی بر هدف ِ اجابت اصابت کند جمعی ،شامل این مرحمت الهی میگردند. /embed>/embed>>/>/embed>>/>>/>>/>/embed>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>/embed>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>/embed>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>/embed>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>وَ ما اَدریکَ ما لَیلَةُ القَدر
مَولایَ یا مَولای اَنتَ الحَیّ وَ انَاَ المَیِّت وَ هَل یَرحَمُ المَیِّتَ اِلاَّ الحَیّ
عاشق از معشوق چه میخواهد؟!
تو در بند ِ خویشی ، نه در بند ِ دوست
نگاه دار سر ِ رشته تا نگه دارد
التماس دعای خیر تابعد یاعلی مدد
سلام و نماز روزه هاتون قبول
بی هیچ مقدمه ای بپردازیم به مطلب ارسالی از سمانه خانوم گرامی که بصورت مفصل به چرایی ِ ماه مبارک پرداخته و بخوبی به نکاتی مهم پرداخته!.ضمن تشکر فقط عرض میکنم که بعلت طولانی شدن مطلب ، بعضاً از نوشتن احادیث به زبان عربی خودداری کردم
رمضان اسمى از اسماءالهى ست و نبایستبه تنهائى ذکر کرد مثلا بگوئیم،رمضان آمد یا رفت،
بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنى ماه را باید به اسم اضافه نمود، در این رابطه به سخنان
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) گوش فرا مىدهیم.
رمضان از اسماء الله است
هشام بن سالم نقل روایت مىنماید و مىگوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر
امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.
امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد،
زیرا رمضان نامى از اسماء الله است که نمىرود و نمىآید که شىء زائل و نابود شدنى مىرود
و مىآید،بلکه بگوئید ماه رمضان،پس ماه رااضافه کنید در تلفظ به اسم، که، اسم الله مىباشد،
و ماه رمضان ماهى است، که قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مَثل و عید قرار داده،
همچنانکه پروردگار بزرگ،عیسى بن مریم(سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرارداده
است، و از حضرت على بن ابى طالب (علیه السلام) روایتشده که حضرت فرمود:
«لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لا تدرون ما رمضان»
شما به راستى نمىدانید که رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است)
«واژه رمضان و معناى اصطلاحى آن»
رمضان از مصدر «رمض» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل..معنا شده است،
انتخاب چنین واژهاى براستى از دقت نظر و لطافتخاصى برخوردار است. چرا که سخن از
گداخته شدن است، وشاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم وسوزان ِنفس وتحمل ِ
ضربات بى امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش مىباشد،عطشى ناشى از آفتابِ
سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان.و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشى که
پیوسته مىگدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است.در مقایسه این دو سوزش، دقیقاً
رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنهتر مى گردد،وهرگز
به یک جرعه بسنده نمىکند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات
خود وا مىدارد. و در همین رابطه است که مولوى با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را
به کار مىگیرد و مىگوید:
آب کم جو تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست
تا سقا هم رَبّهم آید جواب تشنه باش الله اَعلم بالصّواب
زین طلب بنده به کوى حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید
اما ازسوى دیگر،عطش ناشى ازآفتاب سوزان سیرى پذیر است،وقانع کننده.
باتشکر صمیمانه از:
انشاالله که شهدا درصف محشر شفاعتمان نمایند در این شب آدینه،فاتحه ای هدیه نماییم برای جمیع شهدای اسلام و انقلاب و امام شهدا،
پ.ن: فردا شب اولین شب ازلیالی قدر است و انشاالله اگر مقبول افتد مراسم شب احیاء داریم لذا اگر آپ فرداشب دیرشد پیشاپیش عذر میخوام.گرچه سعی ام بر این است،غروب آپ کنم تادوستان بازدیدکننده اول التماس دعای حقیر وباقی دوستان رابخونند بعددرمراسم شرکت کنند.
التماس دعای خیر
تابعد یا علی مدد