الله که دیوار حرم را بشکافت
فرمودکه من خا نه خراب علی ام
خجسته میلادفرخندهء مولای برحق ومظهر عدالت مطلق؛مولی الموحدّین
امیرالمؤمنین؛اسدالله الغالب؛علی ابن ابیطالب*ع*
بر عموم شیفتگان ولایت و امامت مبارک باد
همچنین به یُمن قدمهای مولا روز پدر را به تمام
پدران دیروز و امروز وفرداهای این دیار تبریک عرض مینمایم
قاصدک
درطول مدتی که رو به وبلاگ نویسی آوردم همواره موردلطف دوستان واقع شدم و همیشه هم گفتم که عاجزم از بیان حتی یک تشکرصمیمانه...یکی از مواردی که دوستان برایم دلسوزی میکردند این بودکه:قاصدک تو چرا شبها بیداری و یا میپرسیدندچرا شبهانمیخوابی؟!.
خب دلیل اصلی و اولیه اش برمیگرده به ایامی که یادبادآن روزگاران یادباد
ودیگرجدای ازاینکه عادت گشته این شب زنده داری ها.خب شب را دوست دارم..خیلی..
سعی ام بر اینه کمترحرف بزنم!!.فقط این را میگم:آنچه درزیرتحت عنوان واگویه های شبانه تقدیم میگردد حاصل شب گردیهایی ست که سواربربال خیال تاریکی شب را طی کرده و به هرجا سرک میکشیدم.!.این پراکنده گویی در شعرزیربه خوبی نمایان است و تنها نقطه ای که به آرامش و وحدت رسیدم"همانا از برکت نام مولاعلی(ع)است و البته با الهام گرفتن ازشعرزیبای شهریارملک ادب"محمدحسین بهجت تبریزی*شهریار*
قراربود این واگویه درشب شهادت مولا تقدیم گردد.قسمت شددرایام میلاد مولا پیشکش نمایم
بدان امیدکه مورداقبال واقع گردد و ره توشه ای باشد برسفر آخرت.انشاالله
قاصدک
بازشـب شـُدازدل من تـاب رفت اَبــر تـیـره آمـد و مهـتـاب رفــت
شـب مرا با خود به رؤیاها بـرد وه،چـه شـیـریـن تـا دل غمها بـَرد
گـرچه شـب تاریکی مُطلق بـوَد لیـک شب خودجلوه ای ازحـق بود
شـب حجـاب زشتهای ماست هان چون کـه سـتارالـعُـیـوب ماست آن
شب مراباخود به گورستان بَـرَد شب منیّـت هـا بـه هـیچـسـتان بـرد
رحـمت شـب بـرسـرُ ما غـافـلـیم در سـپاس وحـمـدِ حـق مـا کاهـلـیم
ای بسا شـبها که آمد،صبح رفت خـواب بـرچـشمان من هـرگزنرفت
شـب حـدیث عشق دارد در نهان بـَهـر عـُـشـاق خـُـدا گــردد عـَـیـان
رحـمتِ حـق به روح( شـهـریـار) اوکه عـمری بود،خودشب زنده دار
خوش بگـفت ازشب،شبِ تارعـلی هـمــدَم وهـمـسـاز وهـمــرازعـلـی
عـلـی آن شـیـرخـدا، شـاه عــرب الـفـَـتـی داشـتـه بـا ایـن دلِ شـب
شـب زاســرارعـلـی آگـاه اسـت دل شـب ، مـَـحــرم سِـرُالله اسـت
شـب مراباخودبه نخـلسـتان کـشد ســُوی آن مـاه ِغــریبـســتـان کـِشد
هـم قــدم بــا بـوتـُـرآبـم می کـنـد پـیـش شـمـع دوسـت آبــم می کــند
بـیـنم ایـثـار عـلـی گــردم خـجـِل پــای ایـمـانـم فــرو مـانـَد به گـِـل
کیست این یارب دراوج نیمه شب کـیسـه ای پـُـرکـرده ازنـان ورطب
خواب نیستم این عـلـی مرتضاست روی دوش اویـتـیـمـان راغـذاسـت
انـدکی بعـد...شـب وچاه و عـلـی شـــاهــدان ِ شـِـکــوه و آه عـــلــی
شب گواه عشق وایمان علی ست شب غریق اشک محراب علی ست
باری،امشب هم بدینگونه گذشت بـایـد ازغمها و بـَدها هم گـذشـت
شب که شد با کوله باری از گناه قاصـــدک گوید خدا و اِی اله
ای خـُـدای مهـربـان، یـارعـلـی از گـنـاه مـا گـذر، جـــان عــلـی
به صفـای دل آن شـب زنــده دار جـُمله عیب وزشت مـا پوشیده دار
کدوم پدریه که وقتی فرزندانش بهش میگن:بابایی"روزت مبارک.سرازپانشناسه؟
بخصوص وقتی توی یه دنیایی باشی که خیلی با دنیای حقیقی فرق داشته باشه..توی این دنیای مجازی دوست داشتنها رنگ ریا و تملق نداره"عشق و محبت"بی توقّع نثارت میشه!.هنوزم در یافتن یک جمله که بتونم باگفتنش محبّت بچه ها راجبران کنم عاجز و درموندم.فقط میگم"عزیزانِ بابایی؛شرمنده ام..خیلی..زنده باشید.
التماس دعا.......یاعلی مدد