معلّم، تکیه گاهی مطمئن!

سلام 

 

*زنـدگـی معلم*

زندگی را شاید 

غنچه تفسیر کند وقت شکفتن به درخت

زندگی را شاید 

ماه تعبیر کند در دل شبهای سیاه

زندگی را شاید 

مرگ معنا بخشد در جهانی دیگر

زندگی از نظر من اما : 

رفتن و آمدن از مدرسه است ،

پیشه ام کاشتن معرفت است ؛ 

هدیه آب به باغ دانش ،    

بردن کودک معصوم به راه فردا . 

کودکان چشم امیدی به نگاهم دارند 

تا بیاموزند علم ، رمز و راز دنیا 

تا که بنمایم صرف ، فعل راه فردا.

کودکان معنی آب و هدف زندگی اند 

کودکان راز گل و سادگی اند 

زندگی را هر روز ، 

می کنم تفسیر بر تخته سیاه 

زندگی را هر روز،

می کنم هدیه به امواج نگاه 

زندگی یافتن مجهولات است 

زندگی تکیه شاگردان بر شانه ماست.

تا که فرصت دارم  

چون درختان در باد 

صبر را پیشه خود خواهم ساخت 

گرچه طوفان حوادث ببرد برگ مرا

ریشه را سخت نمایم در خاک 

تا که در فصل بهار بار دیگر

بشوم سبز و بمانم در باغ. 

 

پ.ن(۱): 

این پست ناقابل پیشکشی ست برای مقام معلم،که به نیابت از تمام معلمین هدیه میکنم به 

خانوم معلم عزیزازوبلاگ: دیارمهر وپرستوخانوم گرامیازوبلاگ:گفتن که نگید!!

 

پ.ن(2): 

جهت تنویرافکار عمومی!! و البته پاسخی به فرزندارشد(فاطمه خانوم عزیز)که گفت: 

سلام به باباییه دزد زدهاولاً که گوشی همایونی را ندزدیده بودند! و توتاکسی جامونده بود 

بعدشم! همون روز به راننده ای که داشت میرسوندم به محل گفتم: مطمئنم که برمیگرده! 

الغرض اینکه: کفشهای میرزانوروز بازم برگشت نزد صاحب اول و آخرشیعنی اینکه: 

گوشیم بعدازیک هفته توسط یابنده عودت داده شد

پ.ن(3):ممنون از لطف همگی و شرمنده که مدتی نتونستم خدمت برسم 

شدیداً نت زده شده بودم وچاره را در ترک ِموقّت اینترنت دیدم 

خب غیبت کوتاه مدت بهتره یامثل بعضیها! آپ خداحافظی و فررررررررت؟؟!!!

 زنده باشید و سلامتتا بعدیاعلی مدد

از آسمان چه خبر؟!


 پ.ن: قطعی ِ نت و دردهای همیشگی! باعث شد نتونم خدمت برسم! 

اما بدنیست یادآوربشم که باهیشکی تو این دنیای گـَل و گشاد قهر نبوده و  

ازکسی هم دلخورنیستم!دلیلی نداره دلخورباشم خب!  

تنها دلیل غیبتم همونه که گفتم.!.با این آپ اعلام حضورکردم تا بلکه  

به شرط بقا وحیات عمر! ازشنبه خدمت همگی برسم 

زنده باشید و سلامتتا بعدیاعلی مدد..قاصدک