رعایت اعتدال
شب احیا که عازم هیئت بودم هنگام اذان قطار در یکی ازایستگاههای مترو ایستاد
که باصدای روحبخش ربّنای استاد شجریان مواجه شدم!.اول فکرکردم یکی ازهمین
قاری های فرمایشیه که دارند تقلید صدای ایشون را به بدترین وجه در سیمای ملی!
اجرامیکنن اما خوب که دقّت کردم دیدم نخیررر.صدا،صدای خود استاده.حالا بماندکه
چطور شده مسئولینِ متروی ایستگاه دکترشریعتی این صدارا ازبلندگوها حاضر به
پخش شدند.دراین شبهاچندین باربه این موضوع پرداختم.اما امشب میخوام به پاس
زحمات ایشون و تمامی دلهایی که باصدای استاد درلحظات افطار با خدای خود راز
و نیازی نمودند در این آخرین شبهای ماه رمضان بانقل خاطره ای ازایشون درحقیقت
رسم ادب و وفاداری و حرمت نهادن را بجا بیاورم:
استادمحمّدرضا شجریان جایی تعریف میکرد که همراه با دخترش و
یکی ازمسئولان فرهنگی سابق در یکی ازرودهای اروپا به قایقسواری
میپرداخت،قایق باریک بود ومهارش دقّـّت زیادی میطلبید.!!
شجریان ودخترش دریک قایق وآن مسئول وهمراهش نیز در قایق دیگر.
تا رسیدن به مقصد،قایق ِهمسفرانش بارها در آب واژگون شد ولی استاد
توانست بدون خیس شدن به مقصد برسد!.آن مسئول پس از رسیدن به
مقصد به وی گفت:حالا توانستم راز ماندگاری و موفّقیّت تو را دریابم
و آن هم این تواناییه تو در داشتن اعتدال در زندگی است، چیزی که
بسیاری از آن محرومند.!!
راستی چه کسی گفت که او آن بالاست
او هم اینجاست و هم آن جاست
اگر هست و خداست
او خودش گفت که اِنـّی مَعَکـُم
پس چه حاجت که به هنگام دعا
آسمان را به طلب بنشینم
آسمان چشم من است
چشم من منزل اوست
دل من کعبه اوست
این همه من هم ازوست