روزنوشتهای روزه داری۱۵

السّلام ای روزه داران السّلامعاشقان مخلص ماه صیام

در شب هنگام که به آسمان می نگری با توست که

سیاهی آسمان را ببینی یا نور ستارگان چشمک زن را

که البته سیاهی شب آشکارتر است از کورسوی ستارگان

و چه سخت است دیدن نور در انبوه سیاهی

ولی هنگامی که ماه کامل در آسمان هست 

حتی اگر بخواهی هم نمیتوانی 

چشم از نور برداری و به ظلمت خیره شوی

خوب بنگر! 

به آسمان و زمین،به خورشید و ماه،به کوه و دشت 

تا در دل آنها یکی ببینی 

یکی بجویی،یکی بخوانی،یکی بنامی،یکی بگویی

وَحدَه ُلا اِلهَ ِالاّ هُو 

باتشکراز مهتاب گرامی ازوبلاک: پروازرابخاطربسپار

 

 

 تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز؟ 

 می کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم 

بارالها، توخود گفتی:گدا را از در خانه مرانید. 

اینک گدایی به درخانه ات آمده از خود مران و حاجتش روا کن

اولیاءگرچه ندارند نیازی به غلام لیک من اهل نیازم که غلام حسنم 

دوست میدارمش ای دوست،به مولا سوگند یا علی گفته ام و  محو  جمال حسنم 

 

 میلادفرخندۀ کریم اهل بیت مولاامام حسن مجتبی(ع)

برعموم شیفتگان و محبّان آل الله مبارک باد

یا کریم اهل بیت

نیمۀ ماه خدا افطار مهمان شمایم

روزه ام با نان و خرمای شما وا می شود

ازگداهای مدینه پـُرشده بیت الحسن

هرچقدر آید گدا جا بیشتر وا میشود

پس مرا هم می شود بین گداها جاکنی

میهمانِ سفره های نذری زهرا کنی 

  

خوش باشید و سلامتالتماس دعاتابعدیاعلی مدد